ما به هم نزدیک میشویم.   2009-11-29 11:38:04

چقدر ادبیات و توقعات مردم درون‌مرزی اینروزها در مقایسه با قبل از انتخابات خردادماه فرق کرده‌است. اینرا البته مدیون مردم آزاده‌مان و اگر بی‌انصافی نکرده‌باشیم اوپوزیسیون خارج از کشور و همچنین تندروهای داخلی هستیم . بخصوص نقش برون‌مرزی‌ها در از بین‌بردن تابوی سخن‌گفتن درمورد باطل‌بودن ارزشهای دینی نباید فراموش شود. حالا دیگر بچه‌های وبلاگ نویس درون‌مرزی هم با پرسش‌هایشان از همین به اصطلاح رهبران جنبش سبز (به اعتقاد من رهبران واقعی خود مردمند) ارزشهای انقلابی‌،اسلامی سی‌ساله را به چالش میکشند. نمیخواهم ادعا کنم که خارج نشینان بانی طرح این پرسش‌های دموکراسی‌طلبی جوانان ما هستند، زیرا در هرحال روزی این‌پرسشها در جامعه جوان ایران رنگ میگرفت اما حرف‌زدن ونوشتن و نقدکردن (دینی) که باید درقلب مردم باشد و به غلط به زندگی اجتمایی مردم کشیده شده است بسرعت راه را برای مطرح کردن این پرسشها باز کرد. سلطه وحشت بر جامعه ایران و بیان نشدن واقعیت‌های‌اجتمایی وترس جوانان از مطرح‌کردن خواسته‌هایشان این مهم را به تاخیر میانداخت. اصلاح طلبان هم هرگز به خود اجازه شکستن بت خمینی و نقد از اسلام ولزوم جدایی دین از سیاست را که البته هزینه گزافی هم دربر داشت، نمیدادند که خوشبختانه آنچه پیش آمد با همیاری وفراموش نشود نفوذ ایرانیانی که در هرکجای این گیتی پهناور که هستند آرمانشان نجات ایران از چنگ نادانی‌دینی است بر جامعه بین‌المللی به سرانجام رسید. خوشبختانه حالا دیگر مردم برای بازگشت به آرمان انقلاب خمینی مبارزه نمیکنند بلکه در آرزوی ایرانی مترقی و متناسب با معیارهای بین‌المللی هستند. ناگفته نماند که این خواسته زیر پوست جامعه ریشه دوانده بود اما پرداخت گزاف هزینه‌ی آن مانع از فراگیر شدن و آشکار‌شدن این خواسته همه‌‌گانی مردم ما بود. اکنون ما، همه‌ی ما برای دستیابی به ایرانی شایسته‌ی مردم آزاده‌اش خواهیم کوشید. پیروزی در راه است واز آن اجتنابی نیست.

	نام
	پیام
	Write all letters which are not black! حروفی که سیاه نوشته نشده در پنجره وارد کنید.

روز نوشتها

یادها

شعرها

از دیگران

من و جنهایم

داستانها

انتخابات